Kadırga'da büyüyen bir çocuk olarak, okulların tatil olduğu zamanlarda en çok mutlu olduğum şeylerden biri, babamın bana bisiklet almasıydı. Babamla birlikte çalışma hayatına başladığım dönemlerdeydi. Ona küçük işlerde yardım ederdim.
Bir gün, babamla Laleli'deki dükkanından çıkıp Aksaray'a doğru yürürken, sokaklarda yabancı marka bisikletlerin sergilendiği bir alan gördük. Ben de babamdan bisiklet isteyip istemediğimi sormuştum, hatırladığım kadarıyla. Akşama doğru eve döndüğümde, sıfır ve yeni bir bisikletim olduğunu gördüm. O an dünya benim olmuş gibiydi! Artık bisikletle istediğim yere özgürce gidebilirdim. Bunlardan biri de Sarayburnu'na gitmekti. Orada denize girebilir ve eski İstanbul'un güzelliklerini seyredebilirdim.
Kadırga'dan Cinci Top Sahası'na ve oradan da Kumkapı-Cankurtaran arasında kalan tren istasyonunun altından denize doğru ilerlerdim. O zamanlar sahiller tertemizdi ve denize girmek çok keyifliydi. Babam genellikle beni Sarayburnu'na götürürdü. Aklımda kalan en güzel hatıralardan biri, burada Boğaz'ın en güçlü akıntısının olduğu ve bu yüzden buranın her zaman temiz olduğu düşüncesi olmuştur. Bu yüzden en sevdiğim güzergahlardan biri Kadırga-Sarayburnu güzergahıydı. Orada denize girer, eski İstanbul'un muhteşem siluetini seyrederdik. Sarayburnu, Osmanlı Devleti'nin yönetildiği Topkapı Sarayı'nın ucu gibiydi. Aynı zamanda o zamanlar 'hayvanat bahçesi' olarak kullanılan Gülhane Parkı da vardı.
Kısacası, Kadırga'da yaşamak, eski İstanbul'un tarih kokan güzellikleri olan Sarayburnu, Sultanahmet, Ayasofya, Kadırga, Kumkapı ve Cankurtaran gibi yerlere yakın olmak büyük bir keyifti.
No comments:
Post a Comment