Ölümlü Dünya, Ölümlü İnsan!

Bahçede birbirinden güzel
çiçekler vardı.

Hayat, büyük bir macera gibidir ve hepimiz farklı yerlerde ve koşullarda bu maceraya başlarız. Kimimiz zengin ailelerde, kimimiz de daha fakir ailelerde dünyaya geliriz. Ama önemli olan nerede doğduğumuz değil, hayatta nasıl bir insan olacağımızdır.

Çocukken duyduğum bir söz var ki, sizinle de paylaşmak istiyorum: "Sen doğduğunda ağlıyordun, herkes gülüyordu. Öyle bir hayat yaşa ki; sen ölürken herkes ağlasın, sen gülümse.". Bu, herkesin seni hatırlayacağı ve özleyeceği bir hayat yaşaman anlamına gelir.

İstanbul-Yalova güzergahı harikaydı.

Hepimizin bir yol göstericiye ihtiyacı var ve Allah, bize doğru yolu göstermek için örnek insanlar göndermiş. Bunlar, bize nasıl daha iyi insanlar olabileceğimizi gösteren kişilerdir.

Bir zamanlar, bir babamız vardı, Hacı Mustafa. O, benim eşimin babasıydı ve çok iyi bir insan, bir halk adamıydı. Onunla aynı aileyi paylaşmak, bir şerefti. Onunla çok güzel anılarımız oldu. Özellikle Yalova Armutlu'da sahip olduğu küçük evde ve bahçesinde geçirdiğimiz zamanlar.

24 Temmuz 2015 yılında Yusuf'cuk!

Yusuf'la yazları bir hafta kalacağımız güzel bir yazlık bahçeli evimiz vardı. Büyüklerimizle birlikte orada tatil yapıyor ve keyifli zaman geçiriyorduk. Evimizde bir sürü çiçek, bitki ve sebze vardı, hepsi Hacı Mustafa Babamızın emekleriyle güzelleştirilmişti. Büyüklerimizin görevi bizi toplamak ve bir çatı altında bir araya getirmekti. Bazen kalabalık oluyor ve hep birlikte mutlu bir şekilde zaman geçiriyorduk.

Yalova'ya giderken güzel
köylerde görürdük.

Hacı Mustafa babamız, güzel bir bahçe düzenlemiş ve biz orada birlikte zaman geçirirdik. Orada incir ağaçlarının altında oturur, incirler toplar ve birlikte yerken çok mutlu olurduk. Şimdi o, bizimle değil. Ama inanıyoruz ki, cennette, onun burada oluşturduğu güzel bahçeden daha güzel bir bahçede bizi izliyordur. Onun mekanı cennet olsun.